نامه جای خود ..

چشم‌مان آب نمی‌خورد بعدِ این‌همه وقت، باز به هوای ما پَر بکشید، سر بزنید.

گیرم مورّخ ِ ثبتِ به سجلّ‌مان هم یادتان بود.

گیرم این نامه به‌خطِ شما؛ با آن‌همه «میم» بلند.

نامه شد چاره‌ی بی‌چراغی ِ این‌جا؟
نامه شد دوای دیدار مانده به دیار باقی؟
شد زندگی؟