نفس بکش دخترکم
با همین ریه های تنگ بیمار که یک قهقهه را تاب نمی آورند و به شماره می اندازند
دم و بازدمت را نفس بکش.آنقدر که پرشود حجم همه ی کابوسهات از عطر زندگی ...
که مدام دنیا فرصت های تازه ایی برای گریستن در اختیار آدم میگذارد...